Τρίτη 21 Ιουλίου 2009

Ανασκόπηση ζωής ή κρίση μέσης ηλικίας;!

Κάπου διάβασα ότι οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από την ζωή μας για κάποιο λόγο. Τους συναντάς, τους γνωρίζεις, παίζουν (ή παίζεις) το ρόλο που έχει προκαθοριστεί και έπειτα χάνονται από την ζωή σου όσο αργά ή όσο γρήγορα μπήκαν σ' αυτή.
Υπάρχουν οι άνθρωποι που μπαίνουν ξαφνικά στη ζωή σου για πολύ μικρό διάστημα, παίζουν καθοριστικό ρόλο σε μια ή περισσότερες αποφάσεις που πρέπει να πάρεις εκείνη την περίοδο και έπειτα εξαφανίζονται το ίδιο απρόβλεπτα και ξαφνικά.
Υπάρχουν οι άνθρωποι που μένουν στη ζωή σου περισσότερο χρόνο και συνήθως ο ρόλος τους είναι πιο "διδακτικός". Έρχονται για να σου δείξουν, να σε αλλάξουν, να σε ωριμάσουν. Να σε ωθήσουν ή να σε κρατήσουν. Να σε προστατέψουν ή να σε προετοιμάσουν. Θα κάτσουν όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να εκπληρώσουν το σκοπό τους κι έπειτα θα χαθούν κι αυτοί απ' τη ζωή σου.
Τέλος υπάρχουν οι άνθρωποι που είναι πάντα μέσα στη ζωή σου. Η οικογένεια σου, οι καρδιακοί σου φίλοι, η αδερφή-ψυχή σου, το άλλο σου μισό. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αυτοί που πάντα σε στηρίζουν και σε αγαπάνε. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς όρια, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς κρίση και κατάκριση, με όλη την αγνότητα, την ειλικρίνεια και την απεραντοσύνη της καρδιάς τους.
Τους ίδιους ρόλους, βέβαια, παίζεις κι εσύ στις ζωές άλλων ανθρώπων. Πιθανότατα χωρίς καν να το γνωρίζεις, έχεις γίνει ο "από μηχανής θεός" κάποιου, έχεις μπει στην ζωή κάποιου για τόσο ώστε να τον φέρεις εκεί που του πρέπει ή του μέλλει και σίγουρα είσαι και θα είσαι το στήριγμα και η παρηγοριά κάποιου.
'Ολες αυτές οι σχέσεις, όλα αυτά τα πάρε-δώσε της ζωής σου σαφώς δεν καθορίζονται από εσένα ή τους γύρω σου αλλά από μια ανώτερη Δύναμη. Εσύ, ανίδεος και ανυποψίαστος απλά ανοίγεις την πόρτα της καρδιάς σου και βάζεις ή βγάζεις τους ανθρώπους, τις σχέσεις, τα συναισθήματα. Αν κάτσεις και το σκεφτείς θα θυμηθείς πολλούς ανθρώπους που μπήκαν και βγήκαν, που εξαφανίστηκαν ή ξαναεμφανίστηκαν στη ζωή σου. Αν κάτσεις και το σκεφτείς, θα δεις και τι πήρες και τι έδωσες σε αυτούς τους ανθρώπους. Τι τους έμαθες και τι σε μάθανε. Πού τους οδήγησες και πού σε οδήγησαν.
Κλείνοντας μερικά από τα κεφάλαια της ζωής μου, θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που ήρθαν στη ζωή μου και έπαιξαν κάποιο ρόλο, όλους αυτούς που με βοήθησαν να είμαι αυτό που είμαι, όλους αυτούς που διαμόρφωσαν λίγο από τον χαρακτήρα μου (αν και χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα!) και τέλος, σε όλους αυτούς που ήρθαν και έφυγαν από την ζωή μου θέλω να πω το αντίο που ίσως δεν πρόλαβα να πω από κοντά.
Για όλους τους άλλους ανθρώπους που θα βρίσκονται πάντα στην ζωή μου, ευχαριστώ κάθε μέρα τον Θεό που δεν με αφήνει μόνη...

4 σχόλια:

  1. Γειά σου!Συμφωνώ μαζί σου.Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.Απ'όλα τα γεγονότα της ζωής κάτι έχουμε να πάρουμε,κάτι κερδίζουμε.Ακόμα κι από τα άσχημα,ακόμα κι από τα δύσκολα.
    'Ολα συντελούν ώστε να εξελιχθεί η ψυχή μας.
    Ακόμα και οι άνθρωποι που μας έβλαψαν στη ζωή μας, μας πρόσφεραν κι αυτοί.Από τα λάθη μας μαθαίνουμε.Γι αυτό ¨πάρε τα λάθη σου και κάνε τα σημαία¨που λέει και η ψυχολόγος μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι η παρατήρηση και η εσωτερική αναζήτηση σου έχουν ανοίξει ένα μεγάλο παράθυρο για να αγαπήσεις τον εαυτό σου αλλά και τους ανθρώπους.. Σε ευχαριστώ και εγώ απο την πλευρά μου για το πέρασμα σου από την ζωή μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εβιτούλα μου ελπίζω οι ρόλοι μεταξύ μας να μην έχουν ολοκληρωθεί!! Δεν θα ήθελα να χαθούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΜΑΖΙ!!!!ΦΙΛΑΝΑΔΑ!!!!!!!ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΛΕΙΨΕΙ ΠΟΛΥ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή