Κουβέντα σε τιμή ευκαιρίας

Το απόγευμα της Παρασκευής με βρήκε να κάθομαι σ' ένα τραπεζάκι πάνω στην Broadway, σ' ένα χώρο χωρισμένο από τον δρόμο με μεγάλες γλάστρες και διαφορετικό χρώμα ασφάλτου. Έχουν κλείσει μια λωρίδα του δρόμου κι έχουν τοποθετήσει τραπεζάκια, καρέκλες και sezlong για να ξαποστάσει ο αποκαμωμένος τουρίστας και να χαζέψει τον κόσμο, τα μαγαζιά και τις διαφιμήσεις!
Ο τουρισμός παίζει ιδιαίτερο ρόλο και στην Νέα Υόρκη... Μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων, λοιπόν, που στηρίζουν την ζωή τους καθαρά και μόνο στα δολάρια που έχουν φέρει οι ενθουσιασμένοι τουρίστες, γεμάτοι με ζήλο και πάθος για αγορές κάθε είδους, είναι οι πλανόδιοι μικροπωλητές.
Πλανόδιοι μικροπωλητές... βρίσκονται παντού! Σε κάθε γωνία, όπου υπάρχει περίπτωση να περάσει ο ευκολόπιστος τουρίστας, στήνουν από αυτοσχέδιους πάγκους με 5 καφάσια και δυο σανίδες ξύλου ή πλαστικά τραπέζια, μέχρι επαγγελματικές κατασκευές κατάλληλες για να στηρίζουν εμπορεύματα πολλών κιλών.
Η πραμάτεια τους ποικίλει... Με μια πρώτη ματιά βλέπεις ό,τι θα μπορούσε να πουλάει κι ένας πλανόδιος στην Ομόνοια. Γυαλιά, θήκες κινητών, πορτοφόλια, τσάντες, χάντρες και faux bijoux, καπελάκια και κάθε είδους ηλεκτρονικού gadget. Παρατηρώντας τους όμως λίγο περισσότερο, αρχίζεις και βλέπεις την ποικιλία, την ποσότητα αλλά και μερικές φορές την πρωτοπορία και την εφευρετικότητα αυτών των οπαδών του ελεύθερου ωραρίου!
Πάγκοι με φωτογραφίες, πίνακες, μπλουζάκια με ό,τι Νεοϋορκέζικο, αμερικάνικο και επίκαιρο μπορεί να τραβήξει το ενδιαφέρον του περαστικού. Πάγκοι με γραβάτες και μπαστούνια του γκολφ. Πάγκοι με φουστάνια. Πάγκοι με "μουσική της ειρήνης" ή ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς!
Το πιο αξιοζήλευτο γεγονός όμως, είναι η άμεση εναλλαγή και "ενημέρωση" των εμπορευμάτων τους. Για παράδειγμα, το ίδιο βράδυ που επιβεβαιώθηκε το δυσάρεστο γεγονός του θανάτου του Michael Jackson, χιλιάδες μπλουζάκια γέμισαν τους πάγκους με την φωτογραφία του, με ή χωρίς την λεζάντα KING OF POP. Η ταχύτητα, επίσης, με την οποία αδειάζουν τις τσάντες και τα καπέλα από τους πάγκους και τους γεμίζουν με ομπρέλες στην πρώτη ψιχάλα είναι κι αυτή αξιοσημείωτη!
Δεν μπορώ, βέβαια, να παραβλέψω τους πάγκους και τα καροτσάκια που στόχο έχουν να χορτάσουν το άδειο στομάχι και το λαίμαργο μάτι. Πάγκοι με φρούτα και λαχανικά σε προσκαλούν στην πανδαισία χρωμάτων τους ενώ δεν λείπουν τα καροτσάκια/ψησταριές με τα διάσημα hot dogs, gyro (τζάιρο προφέρεται!), κοτόπουλο σε πίτα (το γνωστό μας σουβλάκι), shish kebab, λουκάνικα, pretzel και την απαραίτητη τσίκνα να σου γαργαλάει την μύτη. Μέχρι και ταμπέλα neon είδα πάνω σε καροτσάκι. Open - Welcome με χρωματιστά γράμματα να αναβοσβήνουν!
Όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προσπαθούν να σου πουλήσουν κάτι από τα καλούδια τους. Ακόμα και προφυλακτικά Obama!
Ακόμα και διάλογο, αλλά και μια πιο "ανανεωτική" προσέγγιση των όσων σε απασχολούν.
Όταν νιώθεις μόνος, λοιπόν, σε μια πόλη περίπου 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων και θέλεις κάπου να μιλήσεις, δεν έχεις παρά να κατέβεις μια βόλτα στην Union Square, στους 14 δρόμους, να πάρεις τον καφέ σου από το γωνιακό Starbucks, να κάτσεις στο ψηλό τραπεζάκι ενός τύπου που δεν έχεις ξαναδεί ποτέ στην ζωή σου και να αρχίσεις να μιλάς για οτιδήποτε σε απασχολεί. Αυτός είναι εκεί για να σε ακούσει και ίσως να αντεπιχειρημα-τολογήσει.
Σε λίγο θα αγοράζουμε και φίλους...