Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

Σουβενίρ ντ' Ατέν...

Πόσο συχνά έχουμε σταματήσει μέσα στην πολυάσχολη μέρα μας, για μισό λεπτό μόνο, να παρατηρήσουμε τις μικρές ομορφιές που βρίσκονται ολόγυρά μας;
Μικρές δικές μου στιγμές από την άλλη όψη αυτής της πόλης...



Κι ένα τραγούδι από την αξέχαστη Σοφία Βέμπο, παλιό... από τότε που οι Αθηναίοι ήταν περήφανοι για την Αθήνα.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

1 σχόλιο:

  1. Πλώρη1 Δεκεμβρίου 2009 στις 10:33 π.μ.

    Αν δεν βάζουμε αλατάκι στη ζωή μας δεν βγαίνει! Αν δεν χαιρόμαστε κάθε μέρα τις ομορφιές του Θεού χάνουμε την ζωή μέσα από τα χέρια μας...

    να περπατήσεις ξυπόλητος στην άμμο,

    να παίξεις με τα βότσαλα στην ακτή,

    να χαθείς στην απεραντοσύνη της θάλασσας,

    να ρουφήξεις όσο περισσότερο ήλιο μπορείς,

    να σηκώσεις ένα μικρό παιδί στους ώμους σου,

    να αγγίξεις τον κορμό ενός γέρικου δέντρου,

    να χαζέψεις τα χρώματα των φύλλων που πέφτουν χάμω το φθινόπωρο,

    να σφυρίξεις την αγαπημένη σου μελωδία,

    να απολαύσεις το αγαπημένο σου γλυκό,

    να βάλεις χρώμα στην καθημερινότητά σου,

    να κλείσεις το μάτι στους δύσκολους καιρούς,

    να χαμογελάσεις στη ζωή …



    Νίκος Παπάζογλου – Στιγμές

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)