Η ζωή κάτω από την πόλη

Από τα πρώτα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στη Νέα Υόρκη είναι οι υπόγειοι σταθμοί των τρένων. Υπάρχουν, βέβαια, οι απλοί σταθμοί (όπως τους έχουμε δει και στην Αθήνα) αλλά υπάρχουν και οι σταθμοί που είναι κεντρικοί και εξυπηρετούν καθημερινά - χωρίς υπερβολές - εκατομμύρια κόσμο.
Δύο από τους σταθμούς αυτούς είναι ο Penn Station στους 34 δρόμους και ο Time's Square στους 42 δρόμους του Manhattan. Κατεβαίνοντας από το τρένο στην πλατφόρμα, μοιάζουν κι αυτοί να είναι σαν όλους τους άλλους σταθμούς αυτού του σοφά διακλαδωμένου υπόγειου μαζικού μέσου μεταφοράς.
Είτε κατεβαίνοντας, είτε ανεβαίνοντας όμως προς την έξοδο ή τις άλλες γραμμές των τρένων, μια ολόκληρη πόλη ξεδιπλώνεται... Μια μικρή πόλη που κάθε της γωνία προσπαθεί να γαργαλίσει και να ξυπνήσει τον αχόρταγο και άτακτο καταναλωτή που κρύβουμε μέσα μας! Μεγάλες και μικρές ταμπέλες με πολύχρωμα φώτα, καροτσάκια και βιτρίνες με ελκυστικές λιχουδιές βρίσκονται εκεί 24 ώρες / 7 ημέρες, μήπως, Θεός φυλάξει, κάποιος θελήσει να γεμίσει το στομάχι του! Στην μικρή πόλη του Penn Station μπορείς να βρεις από τσίχλες σαμπουάν και ρούχα μέχρι βιβλία, αρώματα, ποδήλατα και φυσικά κάθε τι λαχταριστό που μπορεί να λιγουρευτείς... σάντουιτς, πίτες, γλυκά, σαλάτες, σούπες, burgers, φρούτα, hot dogs, popcorn, παγωτά (με πολλές ή λίγες θερμίδες), αναψυκτικά (υγιεινά ή μη), μπύρες (light ή απλές) και ό,τι άλλο μπορείς να πάρεις "to-go".
Η άλλη, λίγο πιο μικρή πόλη του Time's Square, αποτελείται από διάφορα επίπεδα, πλατφόρμες και γραμμές στα οποία χάνεσαι πιο εύκολα από ότι στους δρόμους του Manhattan. Σε κάθε επίπεδο υπάρχουν κι εκεί μερικά μαγαζιά/περίπτερα αλλά ο σταθμός στους 42 δρόμους έχει ένα πιο καλλιτεχνικό ύφος!

Σε μια γωνιά, μια κοπέλα ντυμένη με ένα γλυκό φουστανάκι και διακριτικό βάψιμο στο πρόσωπο τραγουδάει όπερα, με το ipod της συνδεδεμένο σε ένα ηχείο και με ένα μεταλλικό κουβά για τα "φιλοδωρήματά" της.

Σε διπλανό επίπεδο, ο original Mr. Pots and Pans με 5 πλαστικούς κουβάδες, ένα ταμπούρο, μια κατσαρόλα, ένα τηγάνι και μια σχάρα φούρνου δίνει ρεσιτάλ κρουστών καθισμένος σ' ένα πλαστικό καφάσι!
Σε ποιόν να ρίξεις το μονοδόλαρό σου;
Στην κοπελίτσα με την εκπληκτική φωνή που προσπαθεί να στηρίξει αυτό που σπούδασε, έστω και στον υπόγειο σταθμό του τρένου ή στον πεινασμένο και εφευρετικό drummer/MacGyver;