Αχ, καλοκαιράκι!

Τι ωραίο το καλοκαιράκι... Μπάνια, θάλασσα, ήλιος, φίλοι, καφεδάκια και ποτάκια by the sea, θερινά σινεμά, μυρωδιές βασιλικού και γιασεμιού. Αισθήματα ανοιχτά, χαρούμενα, ζεστά. Λες και ο ήλιος καταφέρνει να μπει βαθιά στις καρδιές μας τούτο τον καιρό και να λιώσει ό,τι κρύο, κουκουλωμένο και απόμακρο κουβαλάμε από τον χειμώνα. Μια γλυκιά υγρασία κολλάει πάνω μας αυτά τα ζεστά καλοκαιρινά βραδάκια χαλαρώνοντας όλες μας τις αισθήσεις, ρίχνοντας τους τοίχους και τις άμυνες τις καρδιάς μας.
Τι ωραίο το καλοκαιράκι… με μυρωδιές και εικόνες να ξυπνάνε αναμνήσεις εφηβικές, παιδικές, μοναδικές. Το τζιτζίκι μέσα στην ησυχία του μεσημεριού να σου θυμίζει τα Μίκυ Μάους που διάβαζες μικρός γιατί δεν ήθελες να κοιμηθείς. Το ψυγείο της ΕΒΓΑ που παίρνει το μάτι σου φευγαλέα έξω από ένα ψιλικατζίδικο να σου θυμίζει τα απογευματινά παγωτά, κεράσματα της γιαγιάς. Ο βασιλικός στην γωνιά του μπαλκονιού να σου θυμίζει τις γλάστρες πάνω στα ασβεστωμένα πεζοδρόμια του επαρχιακού δρόμου. Και οι εικόνες, οι μυρωδιές, τα χρώματα αρχίζουν να ξεχειλίζουν… ο καλαμποκάς τα απογεύματα στην περατζάδα, το ψαροχώρι στην πίσω πλευρά του βουνού, η ΜΥΡΤΩ με άρωμα λεμόνι, τα δεκανίκια του παππού πλάι στην καρέκλα, τα λευκά τσοκαράκια, οι καμπάνες να σημαίνουν την κάθε ώρα, η καινούρια φούστα για την ημέρα της Παναγίας, τα μισοφτιαγμένα κάστρα στην άμμο, 2 χρυσόψαρα αγορασμένα από το πανηγύρι του χωριού, το άρωμα του πεύκου, οι βουτιές από τον μόλο, τα οικογενειακά πρωινά ξυπνήματα, μια φέτα καρπούζι στο χέρι και ότι άλλο έχει χαραχθεί στο μυαλό - όπως φαίνεται για πάντα!
Πόσο εύκολα γυρνάς πίσω σε αξέχαστα καλοκαίρια. Πόσο εύκολα εύχεσαι να ξαναγινόσουν παιδί για λίγο. Κι αφού δεν μπορώ να παρακαλέσω τον Θεό να με ξανακάνει παιδί, μπορώ να Τον ευχαριστήσω που με άφησε να μαζέψω τόσες γλυκές αναμνήσεις…