Ευθύνες ή... κοπάνες;

Αποφάσεις παίρνουμε κάθε μέρα στην ζωή μας. Άλλες φορές αποφασίζουμε βάσει των συμβουλών της ανασφάλειας και άλλες βάσει των κλήσεων της καρδιάς. Άλλες αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα την προσωπική μας ιδιοτέλεια και άλλες με γνώμονα το καλό των αγαπημένων μας. Άλλες αποφάσεις τις παίρνουμε στο λεπτό και άλλες μετά από βαθύ λογισμό. Το σίγουρο είναι πάντως πως έρχεται κάποια στιγμή, που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να κάνουμε την καρδιά μας πέτρα (γραφικό αλλά σωστό!) και να αποφασίσουμε σοβαρά και ώριμα για την ζωή μας και ενίοτε για την ζωή των άλλων. Αλλιώς ποια η διαφορά του «σοβαρού» ενήλικου από τον ριψοκίνδυνο ανήλικο; Και τέλος πάντων, αυτή η παρατεταμένη εφηβεία πόσο κρατάει;!
Έρχεται λοιπόν η ώρα να αντιμετωπίσουμε τους φόβους και τις ανασφάλειες μας - χωρίς υποβολείς στα παρασκήνια, χωρίς γνώμες, προτάσεις και συμβουλές από φίλους και γνωστούς.
Κι έπειτα, όπως στηρίζουμε την πίστη μας, όπως στηρίζουμε την ψήφο, την ομάδα, την οικογένεια μας, όπως στηρίζουμε το δίκιο μας, τους φίλους και την γνώμη μας σε ένα τραπέζι συζητήσεων, έτσι πρέπει να στηρίζουμε την απόφαση που πήραμε, γιατί σ'αυτήν μπορεί να στηριχθεί η ζωή μας...