Μεγάλη Εβδομάδα. Κλίμα κατανυκτικό, διάθεση μουντή, στιγμές συγκινητικές. Πόσο διαφορετικό είναι το Πάσχα μέσα από την Εκκλησία… κι αν προσπαθήσεις λίγο παραπάνω και συγκεντρωθείς στα τροπάρια, στα Ευαγγέλια και στις προσευχές, ανοίγει η καρδιά και νιώθεις τον Χριστό γύρω σου, μέσα σου. Όλα τα λόγια Του, όλα τα πάθη Του ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια της ψυχής σου. Πόση συγκίνηση η περιφορά του Εσταυρωμένου μέσα στην Εκκλησία, υπό το αμυδρό φως των κεριών στον Εσπερινό της Μ. Πέμπτης. Ο στολισμός του Επιταφίου στο κατανυκτικό κλίμα του Μοναστηριού, εμπειρία αξέχαστη. Και οι κρυφές, βαθιές προσευχές και ικεσίες προς Αυτόν που βρίσκεται πάνω στο Σταυρό, στολισμένο με 2 στεφάνια και μερικά λουλούδια, τόσο δυνατές που σιγοπέφτουν δάκρυα απ’ τα μάτια. Και τι χαρά, τι ελπίδα, το Μ. Σάββατο το βράδυ, καθώς τραγουδάμε όλοι μαζί το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, και τοις εν τοις μνήμασιν, ζωήν χαρισάμενος…».
Κι έχοντας περάσει από μια Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, με πόση χαρά ξυπνάς την Κυριακή του Πάσχα. Πόσους και πόσους λόγους έχεις για να γλεντήσεις! Την Ανάσταση, την αιώνια ζωή που μας χαρίστηκε, το έλεος, την ελπίδα και από την άλλη την παρέα, τις μουσικές και τα καλαμπούρια, τα έθιμα, το αρνί στην σούβλα, τα τσουρέκια και τα κόκκινα αβγά. Μια μέρα όλο χαρά!
Εύχομαι ειρήνη στις καρδιές όλων μας… Χρόνια πολλά!
Η φωτογραφία του Εσταυρωμένου είναι από το site http://www.orthphoto.net/
Η δεύτερη φωτογραφία είναι από το φετινό Πάσχα μου!
Αληθώς ανέστη! Ωραία η διαδρομή του Πάσχα, έχεις δίκο,ωραία και πολυκύμαντη όπως και η ζωή μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή