Κάθε φορά, όμως, που κοιτάω ψηλά, μπορώ και αντικρίζω έναν ουρανό με τα πιο καλαίσθητα χρωματικά παιχνίδια της φύσης. Τα σύννεφα, με τις παιχνιδιάρικες ακτίνες του ήλιου ή τις δεκάδες αποχρώσεις ενός ηλιοβασιλέματος...
Και την ίδια στιγμή, μπορεί να γυρίσεις το κεφάλι σου, ας πούμε σε μια ηλιόλουστη Κυριακάτικη βόλτα και να βρεθείς ξαφνικά σε ένα γραφικό ψαροχώρι ή στο λιμανάκι κάποιου νησιού ή σε κάποια φιλόξενα βραχάκια χαζεύοντας το πέλαγος ή ακόμα και σε μια αλμυρή ακροθαλασσιά να σε καλεί να βουτήξεις. Και μετά να συνειδητοποιήσεις ότι στην πραγματικότητα δεν βρίσκεσαι παρά στην Πειραϊκή, στην Καστέλλα ή στην πλατεία Αλεξάνδρας… δυο βήματα μακρία από το σπίτι σου!
Πόσο τυχεροί είμαστε τελικά... γιατί σε όποια πόλη κι αν βρεθούμε, σε όποιο χωριό, σε όποιο νησί, το μπλε της Ελλάδας, το μπλε του ουρανού και της θάλασσας αυτής της χώρας, είναι πάντα αφοπλιστικά σαγηνευτικό...
Όλες τις φωτογραφίες τις έχω τραβήξει από Αθήνα και Πειραιά... δεν είμαστε κι άσχημα και μεις οι "πρωτευουσιάνοι"!!
Φοβερή ανάρτηση! Είναι απίστευτο πως οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι τραβηγμένες στο λεκανοπέδιο! Παντού υπάρχει τελικά ομορφιά, αρκεί να έχεις τα μάτια να τα βλέπεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Κέλλυ!Θα συμφωνήσω με τον Γιώργο και θα προσθέσω ότι παντού μπορούμε να περνάμε καλά.Μια χαρά είναι η χώρα μας, αν ήταν και σε καλύτερη οικονομική κατάσταση...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Πλώρη... Θέλει διάθεση και ανοιχτή καρδιά, για να μπορέσεις να δεις στιγμές ομορφιάς!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Φτερά της ψυχής... Καλό είναι να μάθουμε να περνάμε καλά με πιο λίγα κι από τα έλάχιστα!! Αλλά έτσι κι αλλιώς η καλοπέραση δεν ισούται με λεφτά... χρειάζεσαι απλά τον χώρο (που αδιαμφισβήτητα έχουμε), την παρέα και την διάθεση (που και αυτήν μάλλον την έχουμε στο DNA μας!!).