Νέα εποχή προηγμένης... παρακολούθησης!

Το παρακάτω «ιδιαίτερα αντικειμενικό» άρθρο το διάβασα σήμερα στο περιοδικό Digital Life στο τεύχος 18 του Ιουνίου το οποίο συνόδευε την δωρεάν διανεμόμενη πολιτική εφημερίδα City Press. Διαβάζοντας τον τίτλο, την μικρή περιγραφή και την πρώτη παράγραφο του άρθρου, αν και εύκολα θα δήλωνα gadgetάκιας, έμεινα με το στόμα ανοιχτό! Νομίζω ότι αυτό ξεπερνάει την ιδέα της διευκόλυνσης και εξυπηρέτησης μας μέσω της τεχνολογίας και των ψηφιακών υπηρεσιών και φτάνει χαλαρά στον ορισμό του φακελώματος, της ηλεκτρονικής παρακολούθησης και κατ’ επέκταση, γιατί όχι, της ηλεκτρονικής επιβράβευσης ή τιμωρίας «όπου θεωρηθεί απαραίτητο». Κι εμείς τι κάνουμε; Τίποτα! Όπως κάναμε με τους μισθούς, τα επιδόματα και όλα τα άλλα μέτρα που πάρθηκαν για την παράδοση της χώρας μας στο έλεος της ξένης κατοχής. Όπως κάναμε και με την διαγραφή της θρησκείας στις ταυτότητες. Όπως κάνουμε όταν πουλάνε τις εταιρείες του ελληνικού μας δημοσίου. Τελικά μας έχουν εκπαιδεύσει καλά…
Και μετά από την ταυτότητα με τα ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, φωτογραφία και δακτυλικά αποτυπώματα, τι ακολουθεί για καταγραφή; Ο τραπεζικός μας λογ/σμός; Οι τροφικές μας προτιμήσεις βάσει αυτών που ψωνίζουμε; Η υγεία μας βάσει των γιατρών που επισκεπτόμαστε; Οι διακοπές μας; Οι ασφάλειές μας; Όλα αυτά μάλλον και ακόμα παραπέρα. Χα! Προσωπικά δεδομένα σου λέει ο άλλος. Τι μας λες καλέ… που θες και να έχεις και προσωπικά δεδομένα!
Και ξαφνικά στο μυαλό μου έρχονται οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας με το σκανάρισμα των ματιών και τον εντοπισμό θέσης των πολιτών από τα μικροσκοπικά τσιπάκια στις κάρτες ή ακόμα και επάνω τους! Τις ταινίες που δείχνουν τα κομπιούτερ να αποφασίζουν τι επιτρέπετε να φάνε οι άνθρωποι ανάλογα με την καθημερινή ανάλυση των πρώτων πρωινών!! Χμμ… με λιιίγη μόνο φαντασία, για εκεί μας βλέπω!

Νέα ηλεκτρονική ταυτότητα: «Διαβατήριο» για τον ψηφιακό κόσμο
Ξέχασε όλα όσα ήξερες… Πολύ σύντομα, η ταυτότητά σου θα μοιάζει με την πιστωτική σου, καθώς σ’ ένα «έξυπνο» τσιπ θα ενσωματώνει όλα τα στοιχεία σου, όπως αριθμό δημοτολογίου, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ κ.ά. Το τέλος της γραφειοκρατίας είναι κοντά ή μήπως είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι;

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για ένα καλό νέο, απ’ αυτά που χαίρεσαι να διαβάζεις στις εφημερίδες και σε κάνουν να αισιοδοξείς για ένα μέλλον χωρίς ουρές σε δημόσιες υπηρεσίες, όπου, με μερικά κλικ, θα μπορείς να διεκπεραιώνεις πολλές από τις υποχρεώσεις σου ως πολίτης. (...) Πριν λίγες ημέρες, ανακοινώθηκε από επίσημα χείλη πως η Κάρτα του Πολίτη, η νέα «ηλεκτρονική ταυτότητα» αναμένεται να μπει στη ζωή μας το πρώτο εξάμηνο του 2011. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, τα προσεχή χρόνια να αντικαταστήσει εντελώς ακόμη και την κλασική αστυνομική ταυτότητα που όλοι έχουμε. Δεν είναι αυτός ένας λόγος για να αισιοδοξείς ότι η τεχνολογία μπορεί να κάνει τη ζωή σου καλύτερη;

(...) Η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, σε δηλώσεις της πριν λίγες μέρες μάλιστα, τη χαρακτήρισε ως «κάρτα ηλεκτρονικού ΚΕΠ» και πρόσθεσε ότι θα περιέχει «όλα εκείνα τα στοιχεία για να εξυπηρετείται πολύ γρήγορα ο πολίτης όταν πηγαίνει στο δημόσιο νοσοκομείο ή στο Κέντρο Υγείας όταν ολοκληρωθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και να μην προβληματίζεται από τη γραφειοκρατία».

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ

Ευθύνες ή... κοπάνες;

Αποφάσεις παίρνουμε κάθε μέρα στην ζωή μας. Άλλες φορές αποφασίζουμε βάσει των συμβουλών της ανασφάλειας και άλλες βάσει των κλήσεων της καρδιάς. Άλλες αποφάσεις παίρνονται με γνώμονα την προσωπική μας ιδιοτέλεια και άλλες με γνώμονα το καλό των αγαπημένων μας. Άλλες αποφάσεις τις παίρνουμε στο λεπτό και άλλες μετά από βαθύ λογισμό. Το σίγουρο είναι πάντως πως έρχεται κάποια στιγμή, που δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να κάνουμε την καρδιά μας πέτρα (γραφικό αλλά σωστό!) και να αποφασίσουμε σοβαρά και ώριμα για την ζωή μας και ενίοτε για την ζωή των άλλων. Αλλιώς ποια η διαφορά του «σοβαρού» ενήλικου από τον ριψοκίνδυνο ανήλικο; Και τέλος πάντων, αυτή η παρατεταμένη εφηβεία πόσο κρατάει;!
Έρχεται λοιπόν η ώρα να αντιμετωπίσουμε τους φόβους και τις ανασφάλειες μας - χωρίς υποβολείς στα παρασκήνια, χωρίς γνώμες, προτάσεις και συμβουλές από φίλους και γνωστούς.
Κι έπειτα, όπως στηρίζουμε την πίστη μας, όπως στηρίζουμε την ψήφο, την ομάδα, την οικογένεια μας, όπως στηρίζουμε το δίκιο μας, τους φίλους και την γνώμη μας σε ένα τραπέζι συζητήσεων, έτσι πρέπει να στηρίζουμε την απόφαση που πήραμε, γιατί σ'αυτήν μπορεί να στηριχθεί η ζωή μας...