Όταν τα όνειρα έχουν ήχο...

Κι όμως τα όνειρα δεν χάνονται, βρίσκονται κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Περιμένουν μια μυρωδιά, μια σκέψη, μια μελωδία σαν κι αυτή και πλημμυρίζουν τις αισθήσεις μας με ένα μεθυστικό βαλς, το βαλς των ονειρων.
Ας νιώσουμε για λίγο και πάλι παιδιά και μέσα από την παιδική μας αθωότητα ας φτιάξουμε τα πιο γλυκά, τα πιο ζεστά, τα πιο χαρούμενα όνειρα.

Και με την μελωδία ενός ονειρικού βαλς στα αφτιά, δεν έχουμε παρά να κλείσουμε τα μάτια...