Παιχνίδι, εξ ορισμού, είναι μια δραστηριότητα με ψυχαγωγικό, διασκεδαστικό ή/και παιδαγωγικό χαρακτήρα. Αλλά καλέ, τι κακό μας βρήκε με αυτά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια; Αυτά σε γεμίζουν υποχρεώσεις και άγχη! Και από την άλλη το θεωρείς σαν κοινωνική εκδήλωση, σαν να πηγαίνεις για καφεδάκι με φίλους και να περνάς καλά! Παιχνίδια που φτιάχνεις φάρμες, καλλιεργείς τα χωράφια σου, σπέρνεις, θερίζεις, ταΐζεις ζώα, παιχνίδια που φτιάχνεις ένα θαλάσσιο κόσμο ή μια πόλη γεμάτη εστιατόρια και καφέ. Παιχνίδια σαν μια μεγάλη αρένα που κάθε ένας «αρπάζει» και «ελευθερώνει» κάποιον στον βωμό του εικονικού φλερτ και ρομαντισμού, του ηλεκτρονικού χιούμορ και βέβαια του e-χρήματος!-Στις παρά τέταρτο ελευθερώνομαι. Πρέπει να μπω να δω σε ποιανού χέρια έπεσα!
Αυτά ακούω και προσπαθεί ο εγκέφαλός μου να επεξεργαστεί το μήνυμα που έλαβε… από πού ελευθερώνεται; Ποιος την κρατάει; Που θα μπει; Μα σε ποιανού χέρια πέφτει;! Βλέπει το γεμάτο απορία βλέμμα μου και λέει κάπως κοροϊδευτικά…
-Αρένα; Facebook;
-Α, λέω μην έχοντας καταλάβει και πολλά ακόμα, γνωρίζοντας όμως τουλάχιστον το facebook.
-Ένα παιχνίδι είναι, συνεχίζει. Σε αρπάζουν, σε αφήνουν και μετά σε αρπάζει άλλος, αρπάζεις κι εσύ…
-Α, ξαναλέω, γιατί;
-Τι γιατί παιδί μου; Παιχνίδι είναι!
-Και γιατί αγχώνεσαι καλέ; Αφού παιχνίδι είναι!
-Βγάζεις και λεφτά! απαντάει γεμάτη ενθουσιασμό. Έχω 562 δις ευρώ!!
Και κάπου εκεί με πιάνουν τα γέλια!! Μα καλά, είναι δυνατόν να αγχώνεσαι, να κρατάς ώρα λες και θα πάρεις φάρμακο ή να κάνεις σαν παλαβός να βρεις σύνδεση με τον υπόλοιπο διαδικτυακό κόσμο για ένα νούμερο στο πάνω μέρος μιας οθόνης με μεγάλα μπλε γράμματα το οποίο δεν σου προσφέρει τίποτα παρά λίγο ακόμα άγχος στην ήδη πιεσμένη καθημερινότητά σου; Κι όμως!
Και δεν βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω! Κάποια στιγμή ένιωσα κι εγώ μια περήφανη αγρότισσ
α με την ολόδικιά μου φάρμα, χωράφια, αγελάδες και κοτούλες… Έπρεπε, λοιπόν, να μπαίνω κάθε μέρα, μπορεί και 2 φορές την μέρα για να φροντίζω τα ζωντανά και τα σπαρτά μου! Άγχος… εκεί που δεν είχαμε πρόβλημα βάλαμε και δερβέναγα το Farmville! Όχι άλλο! Αν δεν απατώμαι, αυτή την στιγμή η φάρμα μου πρέπει να είναι γεμάτη ζιζάνια και αλεπούδες. Και σαφώς, δεν με ενδιαφέρει!! Προτιμώ να πάω για έναν καφέ με φίλους παρά να δημιουργήσω έναν πλασματικό κόσμο με ψεύτικες υποχρεώσεις και απολαβές αλλά με πολύ πραγματικό άγχος και στρες. Προτιμώ να διαβάσω ένα βιβλίο ή να δω μια ωραία εκπομπή από το να νιώσω δισεκατομμυριούχος με φαντεζί ευρώ στην οθόνη. Προτιμώ να ακούσω λίγο μουσική ή μια ομιλία που θα χαλαρώσει την ψυχή μου από το να τσιτώσω με εικονικούς γείτονες και e-κοινωνικές eκδηλώσεις!Τέτοια παιχνίδια εξάρτησης και άγχους ξεφεύγουν από τον ορισμό και τον χαρακτήρα του παιχνιδιού όπως το έμαθα σαν παιδί… να μου λείπουν!!
